Terwijl in Rio aan de andere kant van de wereld de topatleten al hun krachten geven voor een gouden plak bij de Olympische Spelen ben ik met mijn eigen ‘Gesture games’ bezig. Met de timer op de ezel trek ik het ene ‘houtskool sprintje’ na de andere. Mijn schetsvel groeit helemaal dicht met lichamen die binnen 1 minuut tot stand zijn gekomen. Mijn ogen verzuren van de inspanning maar bij een goede schetsresultaat herstellen ze snel en kan de volgende minuut beginnen. Deze tekenoefening werpt altijd zijn vruchten af en er blijft, zelfs na 1000 poses, altijd iets nieuws te ontdekken. Het werkt bijna verslavend deze Gesture games.